Ze worden groot...

Mijn kindjes worden zo groot en een mens kan er niets aan doen.
Als ze klein zijn, wil je dat snel een beetje groter zijn en als ze dan wat groter zijn, wou je dat ze terug een beetje kleiner waren!!
Zo zeg ik vaak tegen Frie en Sus dat ik ze geen eten meer ga geven, omdat ik heel graag wil dat ze blijven zoals ze nu zijn!! HELAAS....

Frie, al bijna 7 jaar en al een super grote, flinke meid!!

Sus, een man van 4 jaar, klein, maar toch al heel groot!!

En dan het grootste, zotste spook van de hoop...


Minneke, spinneke, klein boerinnke ofte Mindi als in mega mindy!!! Die bijna 1 wordt, slik!!

Hier zijn ze, alle drie op een rij,
maar nu genoeg over die kindertjes, want op gebied van naaiprojecten, probeerde ik ook niet stil te zitten.
Ookal wou ik wel, maar kon ik dikwijls niet,
aan kleinschalig projecten, durfde ik mij wel te wagen.
Want Janlief toverde mij een nieuwe naaiplaats tevoorschijn en die ziet er zo uit:


Je ziet het niet, maar ik heb een echte kast, met echte schuifjes, waar ik al mijn naaigerief ( en dan vooral de stofjes) in kwijt kan.  Heel prefessioneel, vind ik dat!!
En op die nieuwe naaiplaats, naaide ik het volgende:



Een dekentje voor een baby, die onderweg is!!!



Het dekentje heeft niet alleen appeltjes, maar ook heel veel kikkertjes!!



Slabjes-O-slabjes!!
O-I love slabjes....
Ik zal ze altijd blijven maken en blijven kadoo geven!!







  

De stofjes van het dekentje komen van bij bambiblauw.
De bandstof, dat zijn oude handdoeken van de kringloopwinkel. 
Altijd als ik daar kom, kan ik niet anders dan passeren bij de badhanddoeken.  En altijd koop ik er voor een halve Euro tot een Euro, de zaligste Bomma-handdoeken.  Niets leuker dan een recycleerhanddoek.  En weet je wat, de mooiste slabjes van Min, zijn die uit bomma-handdoeken gemaakt!!

Ik hoop dat ik snel terug zal zijn met meer om jullie te laten zien, maar ik beloof niets, want belofte maakt schuld.
Als iets moet, is het niet half zo leuk, dan dat het spontaan komt!!

Groetjes, Herre***